W polskim prawie obowiązuje zasada dwuinstancyjności postępowania. Od każdego wyroku czy postanowienia kończącego sprawę, przysługuje środek odwoławczy. W niektórych sprawach jednak, jeżeli strona nie zgadza się z wyrokiem czy postanowieniem wydanym przez Sąd II instancji, przysługuje prawo do złożenia skargi kasacyjnej, którą rozpoznaje Sąd Najwyższy. Najczęściej, choć nie zawsze, możliwość złożenia skargi kasacyjnej uzależniona jest od wartości przedmiotu zaskarżenia.
W sprawach z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli skarga kasacyjna przysługuje tylko w sprawach o przysposobienie oraz o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, chyba że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 150.000,00 zł. Skarga kasacyjna w sprawie o podział majątku wspólnego będzie zatem przysługiwała, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi co najmniej 150.000,00 zł.
W postępowaniach działowych wartością przedmiotu zaskarżenia jest wartość poszczególnych rzeczy i praw, których objęcie lub nieobjęcie rozstrzygnięciem sądu albo sposób podziału kwestionuje strona, a także wartość roszczeń dochodzonych w sprawie, będących przedmiotem zaskarżenia. Co do zasady więc, jeżeli strona kwestionuje orzeczenie Sądu II instancji w całości, wartość ta nie będzie przekraczała jego udziału w dzielonym majątku. Wyjątkowo jedynie, gdy uczestnik kwestionuje zasadę podziału i rzutuje to na wartość przedmiotu zaskarżenia, to może być ona wyższa (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2013 r., IV CSK 98/13).
Możliwa jest zatem sytuacja, gdy przedmiotem podziału będzie nieruchomość o wartości 250.000,00 zł, jednak skarga kasacyjna żadnej ze stron przysługiwać nie będzie, albowiem udział strony w tej nieruchomości warty będzie jedynie 125.000,00 zł, a to za mało, aby skarga kasacyjna przysługiwała.
